Güzel sözler söyleyip, Rabbimizi zikretmemiz bize çok şey kazandırdığı gibi, bunun akside mümine çok şey kaybettiriyor. Sohbet için toplanılan mekanlarda, boş sözlerle, insanların dedikodusunun yapılması mümini günaha sokar.
Bir hadisi şerifte Peygamber Efendimiz (s.a.v.) şöyle buyurdular: “Kişinin dininin güzelliği malayani (boş sözleri) terk etmesidir.” Bir mümin düşünün ki, konuşurken boş sözler söylemiyor, insanların faydasına olan sözler söylüyor, Allah ve Resulünü anlatıyor, bu durum o kişinin İslam’ı nefsinde kâmil manada yaşadığına delalet eder.
Bir başka hadisi şerifte de şöyle buyrulmuştur: “Allah-u Teala’nın kulundan yüz çevirmesinin alameti, kulunun boş sözler ile meşgul olmasıdır.” Allah-u Telanın zikredildiği, Resulüllah’ın anıldığı, dini sohbetlerin yapıldığı mekânda dikkat edilmesi gereken hususlar vardır. Başlıca şunlardır:
* Sohbet başlamadan önce, katılanlar birbirleri ile musafaha yapar. Hal hatır sorar, birbirlerine hayır temennilerde bulunurlar.
* Sohbet başladıktan sonra kişi anlatılanı dinlemekten başka hiçbir şeyle meşgul olmamalı.
* Sohbet eden kişinin sözünü kesmemeli.
* Herhangi bir konuda konuşmak, fikir beyan etmek için izin istemeli, yada susmalıdır.
* Konuşan kişiye doğru yönelmeli. Konuşan zatın yüzüne bakılmalı.
* Sohbet esnasında, yanında bulunan kişilerle konuşmamalı.
* Sohbet çok uzun olmamalı, sohbeti uzatarak insanları sıkmaktan, bunaltmaktan uzak durmalı.
* Sohbet eden hatip yada kişinin anlattığına kahkaha veya yüksek sesle gülmemeli, gülünecek bir konu olduysa tebessüm etmeli.
* Sohbette kimsenin aleyhinde konuşmamalı, gıybet etmemeli, birinin acziyetini ortaya koyacak meseleleri konuşmamak gerekir.
* Her konu sonunda ve sohbetin sonunda muhakkak dua edilmeli.
